به گزارش روابط عمومی ، شهید دکتر مصطفی نیک نژادی، عضو هیات علمی دانشکده علوم تربیتی دانشگاه اصفهان بود که در حماسه آزادسازی خرمشهر در سحرگاه سوم خرداد 1361 به شهادت رسید. وی متولد نخستین روز سال 1325 از خانواده ای مذهبی در شهر اصفهان و دارای مدارک کارشناسی زبان های خارجی از دانشگاه اصفهان و کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی از دانشگاه کالیفرنیای امریکاست. خانواده مصطفی نیک نژادی او را از ابتدای نوجوانی، فردی فعال و باهوش می شناختند به طوریکه پس از گرفتن مدرک کارشناسی و در دوران افسری وظیفه، فعالیت های سیاسی خود را به صورت علنی آغاز کرد. وی در یک سال و نیمی که به عنوان افسر وظیفه در پایگاه وحدتیه دزفول بود در راه احقاق حقوق سربازان و آگاهی دادن به آنها از هیچ کوششی دریغ نمی کرد و در این مدت نیز از طرف مقامات پادگان چندین بار مواخذه شد

نیک نژادی پس از پایان دوران وظیفه با توجه به اینکه به شغل معلمی اهمیت می داد به عنوان دبیر زبان و انشا در دبیرستان های الیگودرز مشغول فعالیت شد. او در این شغل نیز در زمینه مسائل اجتماعی و منطقه به گفتگو با دانش آموزان و مردم می پرداخت و ساواک در یکی از شب های زمستان 1353 در حالی که نیک نژادی و دوستانش در جلسه ای حضور داشتند به آنجا حمله برد و تمام شرکت کنندگان جلسه را دستگیر کردند و شهید نیک نژادی شبانه به زندان منتقل شد. او در این زندان زیر شکنجه های ضد انسانی به سر برد و سرانجام بعد از پنج ماه آزاد شد. وی پس از آزادی با توجه به این که در محیط کار خود نمی توانست فعالیت کند راه هجرت را برگزید و راهی امریکا شد. شهید نیک نژادی در مدت دو سالی که در امریکا بود مدرک کارشناسی ارشد را در رشته تکنولوژی آموزشی گرفت و در کنار آن به همکاری با انجمن اسلامی دانشجویان امریکا مشغول شد. این استاد شهید، اوایل سال 57 به ایران بازگشت و همراه با مردم به مبارزه علیه نظام طاغوت پرداخت و در عین حال در دانشکده علوم تربیتی دانشگاه اصفهان مشغول کار شد. وی در آن زمان با نظام آموزشی دانشگاه ها مخالفت می کرد و می گفت: این نظام باید توسط نیروهای معتقد به اسلام و انقلاب دگرگون شود تا بتواند با احکام نجات بخش اسلام تطبیق پیدا کند. شهید نیک نژادی با انقلاب فرهنگی به این حرکت عظیم پیوست و فعالیت های خود را در جهاد دانشگاهی آغاز کرد. او یکی از مسوولان عضو شورای جهاد دانشگاهی دانشگاه اصفهان بود و از زمانیکه این مسوولیت را پذیرفت همواره بر این عقیده بود که زحمت حفظ انقلاب از خود انقلاب بیشتر است و می گفت ما باید در مقابل کار مثبت و سازنده برای مردم به اساتید حقوق بدهیم نه برای سرگرمی و وقت کشی. وی معتقد بود که درهای دانشگاه باید به روی مردم باز شود نه اینکه محلی باشد برای جولانگاه عده ای غرب زده و شرق زده. پس از آغاز جنگ تحمیلی، این استاد دانشگاه که پیرو سرور آزادگان بود بر خود واجب دانست که از وطن و دین خود دفاع کند و همراه با لشکر 14 امام حسین(ع) در اردیبهشت 61 عازم جبهه ها شد. وی زمانی که تصمیم به رفتن به جبهه گرفت آن را به کسی نگفت و به دانشگاه اعلام کرد که می خواهد به مرخصی برود. مصطفی نیک نژادی، در سحرگاه فتح خونین شهر در حالیکه پیش از این سه بار زخمی شده بود، زمانیکه با فریاد ˈالله اکبر، خمینی رهبرˈ خاکریزهای دشمن را طی می کرد مورد اصابت یک گلوله کالیبر 50 در زیر قلب خود قرار گرفت و به ملکوت اعلا پیوست. از این شهید بزرگوار یک پسر به نام احسان به یادگار مانده است که در زمان شهادت پدرش، در آستانه دو سالگی به سر می برد. که در وصیت نامه خود‌ از‌ ایشان می خواهند، اسلام را‌ خوب بشناسد و برایشان دعا می کند که‌ خداوند او را‌ از دردمندانی قرار دهد که خوب بفهمد و خوب احساس‌ کند‌ و خوب برای‌ نجات‌دادن بشریت از این ورطه ی خطرناک بکوشد. همچنین به‌ پسرشان می گویند: من خود‌ به حول و قوه الهی این راه‌ را‌ انتخاب‌ کرده‌ام که‌ اگر‌ نمی کردم، هیچ و پوچ چون آن هایی‌ می شدم که‌ تنها به خود فکر می کردند.

شهید نیک نژادی در کنار وصیت نامه، نامه ای به امام حسین(ع) دارند که در آن نوشته اند: ای‌ معنی‌ انسانیت در‌ زمین و‌ زمان، ای‌که به‌ ما درس دادی و چه درسی، درس‌ خوب زیستن و خوب مردن، مگر‌ نه‌این که تو بودی که‌ ما را با‌ حرکت کمالی‌ خود، درس انسانی زیستن و انسانی مردن آموختی.
و در آخر این استاد شجاع و پر‌احساس که نمی توانستند به عنوان یک مسلمان ظلم ظالم را به مظلوم ببینند، با‌ لشکر‌ 14‌ امام حسین وارد‌ جبهه می شوند و در عملیات بیت المقدس‌، در‌ تاریخدوم خرداد 1361 با برخورد گلوله ای در زیر قلب خود به شهادت می رسند.